سرطان پوست غیر ملانوم چیست و چگونه تشخیص و درمان میشود؟

سرطان پوست غیر ملانوم

Non-melanoma skin cancer

https://www.nhs.uk/conditions/non-melanoma-skin-cancer/

سرطان پوست غیر ملانوما یکی از شایع ترین انواع سرطان پوست به شمار میاید. پزشکان قرارگیری مداوم در معرض نور خورشید و سابقه خانوادگی را از اصلی ترین دلایل ابتلا به این سرطان تلقی میکنند. این سرطان معمولا در لایه‌های سطحی پوست ایجاد شده و با توجه به مرحله سرطان و توانایی بدنی فرد به روش‌های جراحی, شیمی درمانی؛ کورتاژ، سرمادرمانی؛ کرم‌های ضد سرطان و... درمان میشود.

در این مطلب قصد داریم تا بدانیم:

• بررسی اجمالی
• علائم
• انواع سرطان
• علل
• تشخیص
• درمان
• عوارض
• پیشگیری

بررسی اجمالی

سرطان پوست یکی از شایع ترین سرطان‌ها در جهان است. سرطان پوست غیر ملانوما به گروهی از سرطان‌ها اطلاق می شود که به آرامی در لایه‌های بالایی پوست ایجاد می شوند. اصطلاح غیر ملانوما این انواع شایع‌تر سرطان پوست را از سرطان پوستی کمتر شایع به نام ملانوم متمایز می‌کند که می‌تواند جدی‌تر باشد. در انگلستان، سالانه حدود 147000 مورد جدید سرطان پوست غیر ملانومایی تشخیص داده می شود. مردان را بیشتر از زنان مبتلا می کند و در افراد مسن شایع تر است.

جهت انجام آزمایشات تشخیصی در یکی از بزرگترین و مجهزترین آزمایشگاه‌ها در کشور؛ و ویزیت پزشک متخصص و فوق تخصص همه روزه میتوانید با ما در مرکز روشنا در ارتباط باشید. کافیست از طریق راه‌های ارتباطی با ما تماس بگیرید.

علائم سرطان غیر ملانوما

اولین علامت سرطان پوست غیر ملانوما معمولاً ظاهر شدن یک توده یا لکه تغییر رنگ روی پوست است که بیش از چند هفته باقی می ماند و به آرامی طی ماه‌ها یا گاهی سال‌ها پیشرفت می کند. این سرطان یا تومور است. در بیشتر موارد، توده‌های سرطانی قرمز و سفت هستند و گاهی اوقات به زخم تبدیل می شوند، در حالی که لکه‌های سرطانی معمولاً صاف و پوسته پوسته هستند. سرطان پوست غیر ملانوما اغلب در مناطقی از پوست که به طور منظم در معرض نور خورشید قرار می گیرند، مانند صورت، گوش‌ها، دست‌ها، شانه‌ها، قسمت بالایی سینه و پشت ایجاد می شود.

چه زمانی مشاوره پزشکی دریافت کنید؟

در صورت داشتن هر گونه ناهنجاری پوستی، مانند توده، زخم، ضایعه یا تغییر رنگ پوست که پس از 4 هفته بهبود نیافته است، به پزشک عمومی مراجعه کنید. اگرچه بعید است که سرطان پوست باشد، اما بهتر است آن را بررسی کنید.

انواع سرطان پوست غیر ملانومایی

سرطان‌های پوست غیر ملانوما معمولاً در بیرونی ترین لایه پوست (اپیدرم) ایجاد می شوند و اغلب بر اساس نوع سلول پوستی که از آن ایجاد می شوند نامگذاری می شوند.

2  نوع شایع سرطان پوست غیر ملانوما عبارتند از:

• کارسینوم سلول بازال (BCC) که به عنوان زخم جونده نیز شناخته می‌شود، از سلول‌های پوشاننده انتهای اپیدرم شروع می‌شود و حدود 75 مورد از هر 100 سرطان پوست را تشکیل می‌دهد.
• کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) از سلول‌های پوششی بالای اپیدرم شروع می شود و از هر 100 سرطان پوست حدود 20 مورد را شامل می شود.

کارسینوم سلول بازال

کارسینوم سلول بازال (BCC) معمولاً به صورت یک توده کوچک صورتی براق یا سفید مرواریدی با ظاهری نیمه شفاف یا مومی ظاهر می شود. همچنین می تواند مانند یک لکه قرمز و پوسته پوسته به نظر برسد. گاهی اوقات مقداری رنگدانه قهوه ای یا سیاه در داخل لکه وجود دارد. توده به آرامی بزرگتر می شود و ممکن است پوسته پوسته شود، خونریزی کند یا به یک زخم بدون درد تبدیل شود. کارسینوم سلول بازال معمولاً به سایر قسمت‌های بدن گسترش نمی یابد.

سرطان سلول سنگ‌فرشی

کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) به صورت یک توده صورتی سفت با سطح زبر یا پوسته ای ظاهر می شود. ممکن است پوسته‌های سطحی زیادی وجود داشته باشد و گاهی اوقات حتی یک شاخ سیخ دار از سطح بالا می آید. این توده اغلب هنگام لمس حساس است، به راحتی خونریزی می کند و ممکن است به زخم تبدیل شود.

در صورت عدم درمان تومور، برای هر دو SCC و BCC، گاهی اوقات ممکن است آسیب پوستی قابل توجهی ایجاد شود.

خطر بسیار کمی از گسترش کارسینوم سلول سنگفرشی به سایر قسمت‌های بدن، مانند غدد لنفاوی (غدد کوچکی که در سراسر بدن شما یافت می‌شوند) وجود دارد.

بیماری بوون

بیماری بوون شکل پیش سرطانی کارسینوم سلول سنگفرشی SCC است که گاهی اوقات به عنوان کارسینوم سلول سنگفرشی در محل شناخته می شود. به کندی ایجاد می شود و به راحتی درمان می شود. علامت اصلی یک لکه قرمز و پوسته پوسته روی پوست است که ممکن است خارش داشته باشد. بیشتر زنان مسن را مبتلا می کند و اغلب در قسمت پایین ساق پا دیده می شود. با این حال، می تواند در هر ناحیه ای از پوست ظاهر شود.

اگرچه بیماری بوون به عنوان سرطان پوست غیر ملانوم طبقه بندی نمی شود، اما در صورت عدم درمان گاهی اوقات به SCC تبدیل می شود.

اکتینیک کراتوز

کراتوزهای اکتینیک که به عنوان کراتوزهای خورشیدی نیز شناخته می‌شوند، لکه‌های خشک و پوسته‌دار پوست هستند که در اثر آسیب سال‌ها قرار گرفتن در معرض نور خورشید ایجاد می‌شوند. لکه‌ها می توانند صورتی، قرمز یا قهوه ای باشند و اندازه آنها از چند میلی متر تا چند سانتی متر متغیر است. پوست آسیب دیده گاهی اوقات می تواند بسیار ضخیم شود و گاهی اوقات لکه‌ها می توانند مانند شاخ یا سنبله‌های کوچک به نظر برسند.

مانند بیماری بوون، کراتوز اکتینیک به عنوان سرطان پوست غیر ملانوم طبقه بندی نمی شود، اما خطر کوچکی وجود دارد که این لکه‌ها در صورت عدم درمان به کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) تبدیل شوند.

علت سرطان پوست غیر ملانومی

قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) عامل اصلی سرطان پوست غیرملانومی است. نور ماوراء بنفش از خورشید و همچنین از تخت‌های آفتاب‌گیر و لامپ‌های برنزه مصنوعی می‌آید. سایر عوامل خطر که می توانند شانس ابتلا به سرطان پوست غیر ملانوما را افزایش دهند عبارتند از:

• سرطان پوست غیر ملانومی قبلی
• سابقه خانوادگی سرطان پوست
• پوست رنگ پریده که به راحتی می سوزد.
• تعداد زیادی خال یا کک و مک
• مصرف داروهایی که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کند.
• یک وضعیت پزشکی همزمان که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کند.

• نور خورشید

بیشتر سرطان پوست در اثر اشعه ماوراء بنفش (UV) ایجاد می شود که به DNA سلول‌های پوست آسیب می رساند. منبع اصلی نور UV نور خورشید است.

نور خورشید شامل 3 نوع نور UV است:

• اشعه ماوراء بنفش A (UVA)
• اشعه ماوراء بنفش B (UVB)
• فرابنفش C (UVC)

UVC  توسط جو زمین فیلتر می شود UVA و UVB به مرور زمان به پوست آسیب می رسانند و احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهند. تصور می شود که UVB عامل اصلی سرطان پوست غیرملانومی باشد.

منابع مصنوعی اشعه ماوراء بنفش، مانند لامپ‌های آفتابی و تخت‌های برنزه کننده نیز خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهند.

آفتاب سوختگی مکرر، چه توسط خورشید یا منابع مصنوعی نور، پوست شما را در برابر سرطان پوست غیر ملانوم آسیب پذیرتر می کند.

• سابقه خانوادگی

در بیشتر موارد، سرطان پوست غیر ملانوما در خانواده‌ها دیده نمی شود. با این حال، تحقیقات نشان داده است که برخی از خانواده‌ها دارای تعداد اعضایی بالاتر از حد متوسط هستند که به این بیماری مبتلا می شوند.

به عنوان مثال، اگر والدینی دارید که سرطان سلول سنگفرشی (SCC) داشته اند، خطر ابتلا به SCC نیز 2 تا 3 برابر بیشتر از حد متوسط است.

داشتن سابقه خانوادگی ملانوم نیز خطر ابتلا به سرطان سلول بازال را افزایش می دهد.

• سایر عوامل خطر

تصور می شود که عوامل خاصی شانس ابتلا به انواع سرطان پوست را افزایش می دهند. این شامل:

• داشتن پوست رنگ پریده که به راحتی برنزه نمی شود.
• موهای بلوند یا قرمز داشته باشید.
• داشتن چشمان آبی
• سن بالاتر
• داشتن تعداد زیادی خال
• داشتن تعداد زیادی کک و مک
• داشتن ناحیه ای از پوست که قبلاً در اثر سوزش یا درمان رادیوتراپی آسیب دیده است.
• داشتن شرایطی که سیستم ایمنی شما را سرکوب می کند، مانند HIV
• مصرف داروهایی که سیستم ایمنی شما را سرکوب می‌کنند (سرکوب‌کننده‌های ایمنی)، که معمولاً پس از پیوند اعضا استفاده می‌شوند.
• قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی مانند کرئوزوت و آرسنیک
• قبلاً سرطان پوست تشخیص داده شده باشد.

تشخیص سرطان پوست غیر ملانوما

پزشک عمومی می تواند پوست شما را از نظر علائم سرطان پوست بررسی کند. اگر مطمئن نیستند یا مشکوک به سرطان پوست هستند، ممکن است شما را به یک متخصص پوست یا یک جراح پلاستیک متخصص ارجاع دهند.

اگر سرطان پوست سلول سنگفرشی داشته باشید، یک ارجاع فوری (در عرض 2 هفته) خواهید داشت.

سرطان پوست سلول بازال معمولاً نیازی به ارجاع فوری ندارد، اما همچنان باید در عرض 18 هفته به متخصص مراجعه کنید.

برخی از پزشکان عمومی از تومورهای مشکوک عکس‌های دیجیتالی می‌گیرند تا بتوانند آن‌ها را برای ارزیابی به یک متخصص ایمیل کنند.

• بیوپسی

در صورت مشکوک بودن به سرطان پوست، ممکن است به متخصص پوست یا جراح پلاستیک متخصص ارجاع داده شوید. متخصص باید بتواند با انجام معاینه فیزیکی تشخیص را تایید کند. با این حال، آنها احتمالاً بیوپسی را نیز انجام می دهند، که یک روش جراحی جزئی است که در آن قسمتی یا تمام تومور برداشته می شود تا بتوان آن را زیر میکروسکوپ بررسی کرد.

این معمولاً پس از تزریق بی حسی موضعی انجام می شود، به این معنی که شما هوشیار خواهید بود اما ناحیه آسیب دیده بی حس می شود، بنابراین هیچ دردی احساس نمی کنید.

بیوپسی به متخصص پوست یا جراح پلاستیک اجازه می دهد تا نوع سرطان پوست شما را تعیین کند و اینکه آیا احتمال انتشار آن به سایر قسمت‌های بدن شما وجود دارد یا خیر.

سرطان پوست گاهی قابل تشخیص و درمان همزمان است. تومور را می توان برداشت و آزمایش کرد و ممکن است نیازی به درمان بیشتر نداشته باشید زیرا سرطان بعید است گسترش یابد.

معمولا چندین هفته قبل از دریافت نتایج بیوپسی طول می کشد.

• تست‌های بیشتر

اگر به کارسینوم سلول بازال مبتلا هستید، معمولاً آزمایشات بیشتری لازم نیست زیرا احتمال گسترش سرطان بسیار کم است. با این حال، ممکن است یک کارسینوم سلول بازال ثانویه در ناحیه دیگری از پوست داشته باشید، بنابراین منطقی است که تمام پوست شما توسط متخصص پوست معاینه شود.

در موارد نادر کارسینوم سلول سنگفرشی، ممکن است آزمایش‌های بیشتری برای اطمینان از عدم گسترش سرطان به غدد لنفاوی یا قسمت دیگری از بدن شما مورد نیاز باشد.

این آزمایشات ممکن است شامل معاینه فیزیکی غدد لنفاوی شما باشد. اگر سرطان گسترش یافته باشد، ممکن است باعث تورم غدد شما شود.

اگر متخصص پوست یا جراح پلاستیک فکر می کند خطر قابل توجهی در گسترش سرطان وجود دارد، ممکن است نیاز به بیوپسی از غدد لنفاوی باشد. این آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA) نامیده می شود.

در طی FNA، سلول‌ها با استفاده از سوزن و سرنگ برداشته می شوند تا بتوان آنها را بررسی کرد.

یافتن سلول‌های سرطانی در یک غدد لنفاوی مجاور نشان می دهد که سرطان سلول سنگفرشی شروع به گسترش به سایر قسمت‌های بدن شما کرده است.

مرحله بندی سرطان پوست

مرحله بندی برای توصیف میزان گسترش تومور استفاده می شود. مرحله سرطان به تعیین درمان توصیه شده شما کمک می کند.

برای سرطان پوست غیر ملانوما، این فقط در مورد کارسینوم سلول سنگفرشی صدق می کند، زیرا هیچ سیستم مرحله بندی برای کارسینوم سلول بازال وجود ندارد.

درمان سرطان پوست غیر ملانوما

درمان مورد استفاده به نوع، اندازه و محل سرطان پوست غیر ملانومی که دارید بستگی دارد.

• جراحی

جراحی درمان اصلی سرطان پوست غیر ملانومی است، اگرچه ممکن است به شرایط فردی شما بستگی داشته باشد. درمان‌های غیرجراحی مانند انجماد (کرایوتراپی)، کرم‌های ضد سرطان، فتودینامیک تراپی (PDT)، رادیوتراپی و الکتروشیمی‌درمانی نیز در شرایط خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.

به طور کلی، درمان برای حداقل 9 نفر از 10 نفر مبتلا به سرطان پوست غیر ملانوما موفقیت آمیز است.

اگر سرطان پوست دارید، تیم مراقبت تخصصی شما ممکن است شامل یک متخصص پوست، یک جراح پلاستیک، یک متخصص رادیوتراپی و شیمی درمانی (یک متخصص سرطان)، یک پاتولوژیست (متخصص بافت بیمار) و یک پرستار متخصص باشد. اگر سرطان پوست غیر ملانومی دارید، ممکن است به عنوان بخشی از درمان خود به چندین (یا همه) از این متخصصان مراجعه کنید.

وقتی تصمیم می گیرید کدام درمان برای شما بهترین است، پزشکان موارد زیر را در نظر می گیرند:

• نوع سرطانی که دارید.
• مرحله سرطان (اندازه آن و میزان انتشار آن)
• سلامت عمومی شما

تیم سرطان شما بهترین گزینه درمانی را که فکر می کنند توصیه می کنند، اما تصمیم نهایی با شما خواهد بود.

قبل از مراجعه به بیمارستان برای بحث در مورد گزینه‌های درمانی خود، نوشتن لیستی از سوالاتی که می خواهید بپرسید ممکن است مفید باشد.

برای مثال، ممکن است بخواهید دریابید که مزایا و معایب درمان‌های خاص چیست.

• برداشتن جراحی

برداشتن جراحی عملی است برای بریدن سرطان همراه با بافت سالم اطراف برای اطمینان از برداشتن کامل سرطان.

برداشتن جراحی ممکن است در ترکیب با پیوند پوست انجام شود، که شامل برداشتن قسمتی از پوست سالم است، معمولاً از قسمتی از بدن که در آن جای زخم دیده نمی‌شود، مانند گردن، شکم یا بالای ران. سپس به ناحیه آسیب دیده متصل (پیوند) می شود.

در بیشتر موارد، جراحی برای درمان سرطان پوست غیر ملانومی کافی است.

• جراحی میکروگرافیک Mohs

جراحی میکروگرافیک Mohs (MMS) یک نوع جراحی تخصصی است که برای درمان سرطان‌های پوست غیر ملانومایی استفاده می‌شود در موارد زیر:

احساس می شود خطر شیوع یا بازگشت سرطان زیاد است.

سرطان در ناحیه ای است که برداشتن کمترین پوست ممکن است، مانند بینی یا نزدیک به چشم‌ها مهم است.

MMS  شامل برداشتن جراحی تومور و ناحیه کوچکی از پوست اطراف است. لبه‌ها بلافاصله زیر میکروسکوپ بررسی می شوند تا مطمئن شوند که تمام تومور به طور کامل برداشته شده است. در غیر این صورت، جراحی بعدی معمولاً در همان روز انجام می شود. این کار حذف بافت سالم را به حداقل می‌رساند و جای زخم را کاهش می‌دهد و در عین حال اطمینان می‌دهد که تومور کاملاً برداشته شده است.

• کورتاژ و الکتروکوتر

کورتاژ و الکتروکوتر تکنیکی مشابه برداشتن جراحی است، اما تنها در مواردی مناسب است که سرطان بسیار کوچک باشد. جراح از یک تیغه کوچک قاشقی یا دایره‌ای برای خراش دادن سرطان قبل از سوزاندن پوست استفاده می‌کند تا سلول‌های سرطانی باقیمانده را از بین ببرد و زخم را ببندد. ممکن است لازم باشد این روش 2 یا 3 بار تکرار شود تا از حذف کامل سرطان اطمینان حاصل شود.

• سرما درمانی

کرایوتراپی از سرما برای از بین بردن سرطان استفاده می کند. گاهی اوقات برای سرطان‌های پوست غیر ملانومایی که در مراحل اولیه هستند استفاده می شود. در این روش از نیتروژن مایع برای منجمد کردن سرطان استفاده می‌شود و این باعث می‌شود که ناحیه مورد نظر پوسته ایجاد کند. بعد از حدود یک ماه، دلمه حاوی سرطان از روی پوست شما خواهد افتاد. کرایوتراپی ممکن است یک زخم کوچک سفید روی پوست شما باقی بگذارد.

• کرم‌های ضد سرطان

کرم‌های ضد سرطان برای انواع خاصی از سرطان‌های پوست غیرملانومی نیز استفاده می‌شوند، اما تنها زمانی توصیه می‌شوند که تومور در لایه بالایی پوست قرار داشته باشد، مانند کارسینوم سلول بازال اولیه و بیماری بوون.

2  نوع اصلی کرم ضد سرطان وجود دارد:

کرم‌های شیمی درمانی – این کرم‌ها حاوی دارویی به نام 5-fluorouracil هستند.

کرم‌های محرک سیستم ایمنی – این کرم‌ها حاوی دارویی به نام ایمیکیمود هستند.

برای سرطان پوست غیر ملانوما، از کرم‌های شیمی درمانی حاوی 5- فلورواوراسیل استفاده می شود.

کرم به مدت چند هفته روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شود.

از آنجایی که فقط سطح پوست تحت تأثیر قرار می گیرد، عوارض جانبی مرتبط با سایر اشکال شیمی درمانی، مانند بیماری یا ریزش مو را تجربه نخواهید کرد. با این حال، پوست شما ممکن است تا چند هفته بعد احساس درد کند.

کرم‌های محرک سیستم ایمنی حاوی ایمیکیمود برای درمان سرطان سلول‌های بازال با قطر کمتر از 2 سانتی متر استفاده می شود. همچنین برای درمان کراتوز اکتینیک و بیماری بوون استفاده می شود.

ایمیکیمود سیستم ایمنی شما را تشویق می کند تا به سرطان پوست حمله کند و در طی چند هفته استفاده می شود.

عوارض جانبی رایج کرم 5-فلوئورواوراسیل و ایمیکیمود شامل قرمزی، پوسته پوسته شدن یا لایه برداری پوست و خارش است. عوارض جانبی کمتر شایع و جدی تر شامل تاول یا زخم پوستی است.

• درمان فوتودینامیک (PDT)

درمان فوتودینامیک (PDT) برای درمان کارسینوم سلول بازال، بیماری بوون و کراتوز اکتینیک استفاده می شود. این شامل استفاده از کرمی است که پوست را به شدت به نور حساس می کند. پس از استفاده از کرم، یک منبع نور قوی به ناحیه آسیب دیده پوست شما تابیده می شود که سرطان را از بین می برد. PDT  ممکن است باعث احساس سوزش شود و ممکن است جای زخم ایجاد کند، اگرچه معمولاً جای زخم کمتر از جراحی است.

• رادیوتراپی

رادیوتراپی شامل استفاده از دوزهای پایین پرتو برای از بین بردن سرطان است. سطح تشعشع درگیر بی خطر است. با این حال، پوست شما ممکن است تا چند هفته پس از رادیوتراپی احساس درد کند. رادیوتراپی گاهی اوقات برای درمان کارسینوم سلول‌های بازال و سلول سنگفرشی استفاده می شود اگر:

• جراحی مناسب نخواهد بود.
• سرطان منطقه وسیعی را در بر می گیرد.
• عملیات در منطقه دشوار است.

رادیوتراپی گاهی پس از برداشتن جراحی برای جلوگیری از عود سرطان استفاده می شود. این رادیوتراپی کمکی نامیده می شود.

• الکتروشیمی درمانی

الکتروشیمی درمانی یک درمان احتمالی برای سرطان پوست غیر ملانوما است.

ممکن است در نظر گرفته شود اگر:

• جراحی مناسب نیست یا جواب نداده است.
• رادیوتراپی و شیمی درمانی موثر نبوده است.

این روش شامل شیمی درمانی به داخل تومور یا گاهی به طور مستقیم به داخل ورید (داخل وریدی) است. سپس پالس‌های کوتاه و قدرتمند الکتریسیته با استفاده از الکترودها به سمت تومور هدایت می شود. پالس‌های الکتریکی به دارو اجازه می دهد تا به طور موثرتری وارد سلول‌های تومور شود و آسیب بیشتری به تومور وارد کند. این روش معمولاً با استفاده از بیهوشی عمومی انجام می شود، در جایی که شما بیهوش هستید، اما برخی از افراد ممکن است بتوانند بی حسی موضعی انجام دهند، جایی که شما هوشیار هستید اما ناحیه تحت درمان بی حس است.

بسته به تعداد تومورهایی که باید درمان شوند، ممکن است تا یک ساعت طول بکشد.

عارضه جانبی اصلی درد در محل استفاده از الکترود است که می تواند چند روز طول بکشد و ممکن است نیاز به مسکن داشته باشد.

حدود 6 هفته طول می کشد تا نتایج ظاهر شوند و معمولاً این روش باید تکرار شود. متخصص شما می تواند اطلاعات دقیق تری در مورد الکتروشیمی درمانی به شما بدهد.

درمان سرطان پوست غیر ملانوما معمولاً موفقیت‌آمیز است، زیرا برخلاف بسیاری از انواع سرطان‌های دیگر، خطر انتشار سرطان به سایر قسمت‌های بدن بسیار کمتر است.

کارسینوم سلول بازال (BCC) معمولاً به سایر قسمت‌های بدن گسترش نمی یابد. خطر کمی (تا 5٪) از گسترش کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) به سایر قسمت‌های بدن، معمولاً غدد لنفاوی (غدد کوچکی که در سراسر بدن شما یافت می شوند) وجود دارد.

با این حال، برای هر دو BCC و SCC، اگر تومور درمان نشود، گاهی اوقات ممکن است آسیب پوستی قابل توجهی ایجاد شود.

حداقل 9 مورد از 10 مورد سرطان پوست غیر ملانوما با موفقیت درمان می شوند.

عوارض

اگر در گذشته سرطان پوست غیر ملانوما داشته اید، احتمال بازگشت این بیماری وجود دارد.

اگر سرطان قبلی شما اندازه بزرگ و درجه بالایی داشته باشد (شدید) احتمال بازگشت سرطان پوست غیر ملانوما افزایش می یابد.

اگر تیم سرطان شما احساس می کند خطر قابل توجهی برای بازگشت سرطان پوست غیر ملانومی وجود دارد، احتمالاً برای نظارت بر سلامت خود به معاینات منظم نیاز خواهید داشت.

همچنین مهم است که بدانید اگر سرطان پوست غیر ملانومی داشته اید، خطر ابتلا به سرطان دیگری در آینده در شما افزایش می یابد زیرا این سرطان‌ها اغلب متعدد هستند.

این بدان معناست که معاینه منظم پوست برای بررسی تومورهای جدید مهم است.

پیشگیری از سرطان پوست غیر ملانومایی

سرطان پوست غیر ملانوما همیشه قابل پیشگیری نیست، اما می توانید با اجتناب از قرار گرفتن در معرض بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش، شانس ابتلا به آن را کاهش دهید.

شما می توانید با استفاده از کرم ضد آفتاب با فاکتور بالا، لباس پوشیدن معقول در زیر نور خورشید و محدود کردن مدت زمانی که در گرم ترین قسمت روز در زیر نور خورشید می مانید از خود در برابر آفتاب سوختگی محافظت کنید.

همچنین باید از استفاده از تخت‌های آفتاب‌گیر و آفتاب‌گیر خودداری شود.

بررسی منظم پوست برای علائم سرطان پوست می تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند و شانس درمان موفقیت آمیز شما را افزایش دهد.

مرکز جامع تشخیص و درمان سرطان روشنا

مرکز جامع تشخیص و درمان سرطان روشنا با افتخار به یکی از بهترین و مجهزترین مراکز درمانی در سرتاسر کشور تبدیل شده است. مرکز روشنا با پزشکان متخصص و فوق تخصص رادیوتراپی و انکولوژی مستقر در کلینیک و کارشناسان خبره و صبور و کادر حرفه ای همه روزه آماده خدمت رسانی به شما عزیزان میباشد. این مرکز از مجهزترین و به روزترین دستگاه‌های رادیوتراپی کشور آمریکا و تجهیزات تشخیصی و تصویربرداری کشور آلمان بهرهمند میباشد که در اختیار بیماران داخل کشور و خارج از کشور قرار گرفته است. برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره درمان سرطان پوست غیرملانوم با ما در ارتباط باشید.

درباره سرطان پوست غیر ملانوم بیشتر بدانید:

انواع سرطان پوستی غیر ملانوم را بشناسید!

روش‌های درمان سرطان پوستی غیر ملانومایی چیست؟