سرطان لنفوم

لنفوم سرطانی با منشا دستگاه لنفاوی می باشد. دستگاه لنفاوی شبکه ای از لوله های نازک(رگ لنفاوی) است که در بافت های بدن گسترش می یابند و به وسیله اندامهای کوچکی به نام گره لنفاوی به هم متصلند.این سیستم در همه اعضای بدن از جمله لوزه، زیر بغل، کشاله ران، تیموس، معده، روده، طحال و… پراکنده می باشد. درون سیستم لنفاوی مایعی به نام لنف وجود دارد.لنفوم

مایع لنف حاوی سلولهای سفید خون است که وظیفه پاکسازی خون و بافت های بدن از انواع میکروب ها و عفونت ها را دارد. حال اگر نوعی از این سلولهای سفید که لنفوسیت نام دارند، غیر طبیعی شوند به طور کنترل ناپذیری تکثیر می یابند و جایگزین سلولهای طبیعی می شوند و به همه بخشهای بدن می روند و در غدد لنفاوی باقی می مانند که باعث تورم این نواحی می شوند و در نهایت منجر به لنفوم (سرطان دستگاه لنفاوی) می شود.

لنفوم بطور کلی به دوشکل هوچکین (Hodgkin) و غیر هوچکین وجود دارد. لنفوم هوچکین در دو گروه سنی جوانان بین ۱۵ تا ۳۵سال و افراد مسن بالای ۵۰ سال شایع تر است و از معدود سرطان های بدخیم است که اکثرا قابل درمان است. ولی سیر روند نوع غیر هوچکین قابل پیش بینی نیست و می تواند مناطق غیر لنفاوی را نیز در گیر کند. به همین علت می تواند بسیار خطرناک تر از لنفوم هوچکین باشد.

از علائم لنفوم می توان به تورم غدد لنفاوی در یک یا چند ناحیه اشاره کرد که گاه همراه با درد است. از علائم دیگر آن تب، کاهش وزن، تعرق شبانه می باشد.

سرطان لنفوم

درمان لنفوم به نوع آن، سن فرد و روند پیشرفت بیماری بستگی دارد. درمان برخی از آنها ها به سرعت انجام میشود. لنفوم غیر هوچکین می تواند با پرتو درمانی، شیمی درمانی و پیوند مغز استخوان درمان شود ولی آنهایی که روند کندی دارند وعلائمی ندارند قابل درمان نیستند.

این سرطان ششمین سرطان شایع در بزرگسالان و سومین سرطان شایع در بین کودکان در ایالات متحده آمریکا می باشد.