حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی
یکی از مشکلات رایج بیماران سرطانی تهوع و استفراغ ناشی از درمان با شیمی درمانی است که بسیار ناخوشایند است و باعث بی اشتهایی ضعف و کاهش وزن بیمار می شود.البته میزان آن بسته به تجربه قبلی درمان ، روحیه فرد و نوع تغذیه متفاوت است.
حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی را به چهار دسته نقسیم بندی می کنند:
حالت تهوع و استفراغ حاد: که حدودا در کمتر از ۲۴ ساعت بعد از شیمی درمانی در فرد بروز می کند.
حالت تهوع و استفراغ تاخیری (دیر هنگام) : حدودا بیش از ۲۴ ساعت بعد از شیمی درمانی بروز می کند.
حالت تهوع و استفراغ انتظاری: این حالت به استفراغی گفته می شود که ۳-۴ بار از شیمی درمانی گذشته باشد و فرد هنوز حالت تهوع داشته باشد.
حالت تهوع ناشی از شیمی درمانی
حالت تهوع و استفراغ مزمن: این حالت در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته مشاهده می شود.
مشاهده شده که بیشتر حالت حاد و تاخیری در افراد بروز می کند.
حالت تهوع در افراد به علت تحریک گیرنده های شیمیایی موجود در لوله گوارش به وجود می آید.که پیشگیری این حالت در بیمارن از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا علاوه بر کاهش اشتها در فرد و ضعف می تواند باعث بازشدن زخم های جراحی بشود. به همین دلیل قبل از شیمی درمانی معمولا از داروهای ضد تهوع استفاده می شود.
تحقیقات نشان داده عواملی چون زن بودن، سن کمتر از ۵۰، یبوست، بیماری های کلیوی، اضطراب و وجود تومر در دستگاه گوارش می تواند بروز حالت تهوع را در فرد بیشتر کند.
برای کاهش میزان تهوع از داروهایی مثل دگزامتازون، متوکلوپرومايد و داروهای ضد سروتونین استفاده می شود.همچنین می توان از داروهای ضد اضطراب مثل لورازپام استفاده کرد ( اضطراب میزان حالت تهوع را زیاد می کند).
به غیر از داروها بیمار باید حداقل ۲۴ساعت قبل از شیمی درمانی از مصرف غذاهای چرب، شیرین و ادویه دار خودداری کند.بعد از شیمی درمانی نیز باید از غذاهای ساده و به میزان کم و وعده های بیشتر استفاده کند. همچنین فرد مصرف مایعات را حتی با داشتن حالت تهوع قطع نکند.
بهتر است از پوشیدن لباس تنگ خودداری کند زیرا باعث فشار در شکم و افزایش میزان تهوع می شود.
تحقیقات نشان داده استفاده از روش های آرام بخش مثل گوش دادن به موسیقی در حین شیمی درمانی و بعد از آن در کاهش میزان حالت تهوع نقش بسزایی دارد.
حفظ روحیه فرد تحت درمان و خانواده او نیز مساله بسیار مهم است.
