تاثیر مصرف ناصحیح آنتی‌بیوتیک‌ها بر روند درمان سرطان:
استفاده ناصحیح و طولانی مدت از آنتی بیوتیک‌ها یا زیاده‌روی در مصرف آن، افراد را در برابر داروها مقاوم کرده و بدن را نسبت به عفونت‌ها آسیب‌پذیر می‌کند. همچنین بررسی‌ها حاکی از آن است مصرف نادرست آنتی بیوتیک‌ها به شکل منفی بر درمان سرطان تاثیر می‌گذارد.
متخصصان آمریکایی اظهار داشتند: مصرف آنتی بیوتیک‌ها بر میکروبیوم روده تاثیر تقریبا آنی دارد و هر گونه تاثیر منفی آنتی بیوتیک‌ها بر درمان سرطان، به روده برمی‌گردد و اینکه آیا به این میکروبیوم برای کمک به فعال کردن سلول‌های T و عامل برانگیختن واکنش‌های درمانی نیاز است؟
سلول‌های ایمنی همچون سلول‌های T پروتئین‌های غیرعادی را که اغلب در سلول‌های سرطانی وجود دارند، شناسایی و به تومور حمله می‌کنند. هرچند، هر چقدر تومور بزرگ شود مسیرهای جدیدی بوجود می‌آید که فعالیت سلول‌های T را از بین می‌برد.
متخصصان همچینن اظهار داشتند: این احتمالا به نوع درمانی که پزشک برای بیمار در نظر می‌گیرد و مدت زمانی که آنتی بیوتیک دریافت کرده باشد بستگی دارد.
عفونت‌ها بزرگترین مشکل شیمی درمانی هستند و به طور معمول آنتی‌بیوتیک‌ها برای پیشگیری و درمان آن تجویز می‌شود.
به گزارش ان‌دی‌تی‌وی، همچنین یکی دیگر از متخصصان این مطالعه توضیح داد: برای پیشگیری از عفونت‌ها مقدار زیادی دارو تجویز می‌شود. تعداد گلبول‌های سفید می‌تواند به اندازه‌ای کاهش پیدا کند که بدن قادر به دفاع از خود در برابر باکتری‌ها نباشد و این عفونت شدید می‌تواند کشنده باشد.
دانستنی:
محققان دانشگاه سالفورد بریتانیا دریافتند آنتی بیوتیک(داکسی سایکلین) همراه با اسید اسکوربیک (ویتامین C) به شکل چشمگیری در نابودی سلول های بنیادی سرطان در شرایط آزمایشگاهی موثر بوده اند.
به گفته محققان، این متد می تواند توضیح جدیدی برای نحوه پیشگیری از مقاوم شدن سلول های سرطانی به درمان و نحوه گسترش درمان های ترکیبی برای مقابله با مقاومت به داروها باشد.
میشل لیزانتی، سرپرست این مطالعه، در این باره می گوید: «ما می دانیم که بخشی از سلول های سرطانی از شیمی درمانی فرار کرده و مقاوم به دارو می شوند. ما این استراتژی جدید را برای یافتن مقابله با این مسئله انجام دادیم.»
وی در ادامه توضیح می دهد: گمان ما برای پاسخ به این مسئله مربوط به این حقیقت است که برخی سلول های سرطانی، که به لحاظ متابولیکی انعطاف پذیر می نامیم، قادر هستند منبع سوخت خود را تغییر دهند. از اینرو زمانیکه درمان دارویی موجب کاهش قابلیت دسترسی به یک ماده مغذی خاص می شود، سلول های سرطانی انعطاف پذیر می توانند با یک منبع انرژی جایگزین خودشان را تغذیه کنند.
این شیوه ترکیبی جدید مانع از تغییر رژیم غذایی این سلول های سرطانی می شود و آنها را به شکل موثری گرسنه می کند چراکه اجازه نمی دهد از سایر انواع بیوسوخت های موجود استفاده نمایند.
به گفته محققان، در این شیوه ویتامین C همچون بازدارنده گلیکولیز عمل می کند. گلیکولیز در میتوکندری که نیروگاه سلول تلقی می شود، انرژی تولید می کند.
تیم تحقیق اخیرا نشان داده بود که ویتامین C بالغ بر ۱۰ برابر بیشتر از داروهای ۲-DG در توقف رشد سلول سرطانی موثر است اما درحال حاضر این محققان می گویند در صورت مصرف ویتامین C با آنتی بیوتیک، تاثیر درمان ۱۰۰ برابر بیشتر از داروهای سرطان ۲-DG خواهد بود.
